باز هم مادربرد با دو اسلات رم. یه خورده با احتیاط پیش میریم که اوضاع خطرناکه!
محصول با دو اسلات رم یعنی برسد به دست اوورکلاکر. مادربرد تخصصی ایسوس وارد پی سی ماد شد. بدون مقدمه میریم سراغ بررسی.
طراحی مادربرد کاملا نسبت به نسل قبل خودش دچار تغییر شده و یه مقداری شبیه مدل Z890 Hero هست که بررسیش رو انجام دادیم. اما خب مسلما یکسری تفاوت ها داره مثل PCB و صفحه های سفید رنگ و شکل ظاهری هیت سینک هایی که اطراف سوکت و بخش پایینی که روی حافظه های M.2 قرار گرفتن. اینجا هم همون مکانیزم جدید ایسوس رو برای برداشتن هیت سینک اولین حافظه ی M.2 داریم. چقدر این مکانیزم خوبه و البته که خطا در بستن پوشش اس اس دی رو به شدت کاهش میده.
روی مادربرد Z890 Apex خبری از پنل ال سی دی و آرجی بی بازی زیاد نیست. فقط روی پوشش IO پشتی و کنار اولین اسلات PCIe یه مقداری نورپردازی داریم. همین و بس. خیلی هم توقعی نداریم از این مدل. یه حس Naked و لخت بودن رو به کاربر منتقل میکنه. به خاطر اینکه اکثر المان های نصب شده مشخص و جلوی دید هستن. فقط بخش های حیاتی با هیت سینک پوشیده شده. همین قضیه در مورد بک پلیت هم برقراره و برخلاف مدل هیرو یا اکستریم، خبری از صفحه ی یکپارچه پشت مادربرد نیست.
مادربرد Z890 Apex از دو کانال رم پشتیبانی می کنه اما هر کانال فقط با یه استیک اشغال میشه. تا 96 گیگابایت مموری رو ساپورت می کنه اما با سرعت های وحشتناک. 9600 مگاترنسفر ماکزیمم سرعت قابل پشتیبانی طبق اعلام خود ایسوس هست اما عملش رو داشته باشید و قطعات خوب هم همراهتون باشه، این برد شمارو ناامید نمیکنه. تا میتونید کارایی رو افزایش بدید. دستتون بازه برای هر کاری. حتی برای افزایش پایداری در سرعت های بالا اومده نحوه ی اتصال استیک های رم در اسلات رو هم تغییر داده. نکنه ی قابل پیش بینی اینه که حتی برای همون دو اسلات رم هم Memory Fan Kit در جعبه قرار داده شده.
کلیات مادربرد ایسوس Z890 Apex با مدل هیرو (Hero) یکیه مثل سوکت پردازنده که از 1700 به 1851 تغییر کرده و میزبانی از نسل 15 سی پی یو های اینتل رو به عهده داره، آرایش مدار تغذیه همون ترکیب مادربرد ایسوس Z890 Hero هست که میشه 2+2+1+22 فاز، استانداردهای PCIe نسل 5 روی اسلات های توسعه و درگاه های M.2، یا “Q” های معروف ایسوس، تعداد اس اس دی های قابل پشتیبانی و خیلی از موارد دیگه. نکاتی که این مادربرد رو از بقیه متمایز میکنه، امکاناتی هست که برای متخصص ها و خورده های سخت افزار در نظر گرفته.
این مادربرد برای اوورکلاک های سنگین با پات نیتروژن مایع بهبود داده شده. چرا؟ چون جامپر مخصوص LN2 دیده میشه. روی هیچ مادربردی نمیشه امکاناتی که معرفی می کنیم رو پیدا کنیم. نقاط زیادی از برد برای اندازه گیری های دمایی و پارامترهای مختلف مشخص شدن. حتی نقاطی روی برد وجود دارن که میشه زمان و میزان رخ دادن میعان رو تشخیص داد. اگه دما از یه حدی پایین تر بیاد اصولا بوت شدن سیستم با مشکل مواجه میشه اما همچین امکانی در این محصول وجود داره که با اسم RSVD Switch شناخته میشه. به طور مستقیم میشه پارامتر BCLK رو توسط چهار تا دکمه کم و زیاد کرد و احتیاجی به ورود به بایوس برای تغییر پلکانی نیست. سوییچ بایوس دوگانه در دسترسه. فکر میکنم دیگه از این به بعدش از حوصله خارج بشه. ناسلامتی فقط میخوایم محصول جدید معرفی کنیم.
به تعداد لازم هدر فن و هدر نورپردازی و انواع و اقسام درگاه ها رو داریم که مشابهش رو روی مدل هیرو دیدیم. روی پنل پشتی هم تاندربولت 4 تحت USB Type C، اترنت 5 گیگابیتی، USB های با سرعت 5 و 10 گیگابیتی، جک های صوتی آنالوگ و اپتیکال (دیجیتال) و وای فای نسل 7 رو داریم. اما خروجی های تصویر مرسوم مثل HDMI و DP رو نمی بینیم. البته نباید هم ببینیم!
مادربرد ROG Maximus Z890 Apex برای استفاده ی عمومی در نظر گرفته نشده. خریدش اصلا برای افراد عادی پیشنهاد نمیشه. چون یکسری از امکاناتی که هر کاربر عادی لازم داره رو نداره و صد در صد خیلی از امکاناتش بلااستفاده میمونه که البته بابتش هزینه ی بالایی صرف میشه. اگه دیوونه ی سخت افزار هستید، به مقدار زیاد دانش و تجربه در زمینه ی اوورکلاک دارید، امکاناتی مثل نیتروژن مایع در دسترس شما هست و از بابت بودجه هم دغدغه ای ندارید، اصلا نباید تو خرید این محصول بالارده و خاص تعلل کنید.